26 januari 2015

Aphrodite's Child - 6 6 6

Bij ons thuis werd vroeger wel eens muziek van Demis Roussos gedraaid. Daar werd ik als kleine jongen helemaal niet vrolijk van en daar word ik eerlijk gezegd nog steeds niet vrolijk van. 

Op de stapels soloplaten die Demis Roussos maakte is best een enkel lichtpuntje te vinden, maar het meeste biedt helaas weinig reden tot vreugde. 

Toch wil ik even stil staan bij de dood van Demis Roussos dit weekend. Dat heeft hij volledig te danken aan één plaat: 666 van Aphrodite’s Child. 

Aphrodite’s Child was een Griekse band die naast zanger Demis Roussos en drummer Lucas Sideras ook ene Vangelis Papathanassiou in de gelederen had. Laatstgenoemde zou later vooral bekend worden zonder zijn achternaam, maar ook op de platen van zijn eerste band deed hij al bijzondere dingen. 

Aphrodite’s Child debuteerde aan het eind van de jaren 60 en scoorde direct een dikke hit met Rain & Tears, waarin je onmiddellijk de wat weemoedige zang van Demis Roussos herkent. 

Het slotakkoord van de band leverde echter de meest interessante plaat op. 6 6 6 verscheen in 1971 en is bijzonder bombastische en psychedelische plaat over het einde der tijden. 

Op 6 6 6 vermengt Aphrodite’s Child invloeden uit de psychedelica, space-rock en progrock met invloeden uit de Griekse muziek, wat een bont en ongrijpbaar meesterwerk oplevert. Grote ster op de plaat is absoluut Vangelis, die geluiden laat horen die op dat moment verre van gewoon waren, maar ook de zang van Demis Roussos en het aan David Gilmour herinnerende gitaarwerk mogen er zijn. 

Ik heb nooit de illusie gehad dat ik ook maar iets begreep van 6 6 6 en toen ik de plaat vanmiddag na al die jaren opzette begreep ik er nog steeds niets van, maar intrigerend is het absoluut. 

Demis Roussos zou na Aphrodite’s Child aan de haal gaan met vreselijk bombastische pop en uiteindelijk zelfs met Duitse schlagers, maar met 6 6 6 van Aphrodite’s Child verdiende hij zijn terechte plekje in de eregalerij van de popmuziek. Het wordt zo vlak na zijn overlijden niet vaak genoemd, maar het is echt veel interessanter dan de muziek die de meesten van ons van hem kennen. Erwin Zijleman