21 juli 2017

De 17 van (20)17: 17: Ulver - The Assassination Of Julius Caesar



Synthpop is normaal gesproken niet zo mijn ding, maar de Noorse band Ulver maakt veel meer dan synthpop. Ulver sleept er op deze plaat van alles bij en heeft de plaat afgeleverd die Depeche Mode nooit heeft gemaakt. Vanaf de eerste noot intrigerend en deze plaat wordt alleen maar beter. Voor mij een van de grote verrassingen van 2017.


The Assassination Of Julius Caesar van de Noorse band Ulver trok in eerste instantie vooral mijn aandacht vanwege de bijzondere titel, maar sinds ik de plaat heb beluisterd, houdt de Noorse band flink wat grote namen uit de cd-speler. 

The Assassination Of Julius Caesar is mijn eerste kennismaking met de muziek van de Noorse band, maar de Noren maken al sinds 1994 platen en hebben inmiddels een aardige stapel op hun naam staan. 


Het zijn platen waaraan op Allmusic.com een imposant rijtje genres en stijlen is gekoppeld (van black metal tot jazz en avant garde), maar op The Assassination Of Julius Caesar maken de Noren vooral muziek die het etiket synthpop zal krijgen opgeplakt. Het is synthpop die hier en daar is verrijkt met donkere gitaren en het is synthpop die niet kiest voor de lichtvoetige deuntjes, maar voor een betrekkelijk zwaar aangezet geluid. 


Het is een geluid dat wel wat doet denken aan het geluid waarmee Depeche Mode in de jaren 90 transformeerde van een synthpop band in een rockband, maar vergeleken met Depeche Mode kiest Ulver veel vaker het experiment. Op hetzelfde moment klinkt de muziek van de Noren vaak dansbaar en hier en daar zelfs soulvol. 


The Assassination Of Julius Caesar is hierdoor een vat vol tegenstrijdigheden, maar het is ook een plaat die een bijna bezwerende uitwerking heeft en die je wanneer je er eenmaal gevoelig voor bent meesleurt tot de allerlaatste noten. 


Ulver verwerkt op knappe wijze invloeden uit de 80s en 90s synthpop en pop en geeft vervolgens een eigen draai aan deze invloeden. Zeker wanneer de vocalen zwaar worden aangezet en verrijkt met vrouwenstemmen klinkt het allemaal verrassend toegankelijk (voor zover dat tenminste mogelijk is in een track van ruim 9 minuten), maar Ulver zet je minstens net zo vaak op het verkeerde been met uit de bocht vliegende elektronica of een kakafonie van lawaai. 


Wanneer de band flink buiten de lijntjes kleurt hoor je waarom de band ook wel eens het etiket metal opgeplakt heeft gekregen en hoor je bovendien flink wat invloeden uit de progrock en de psychedelica, maar Ulver is ook niet vies van popsongs met een kop en een staart en raakt hierbij meerdere malen aan de muziek van Pet Shop Boys. 


Met The Assassination Of Julius Caesar heeft Ulver voor de afwisseling eens een popalbum willen maken en ook dat is met grote regelmaat gelukt. Het is een popalbum dat verrast met sterke songs en bijzonder fraaie klankentapijten, maar door de constante dreiging van ontsporing heeft de muziek van de Noren altijd een bijzondere lading. 


Ik was een paar weken geleden behoorlijk positief over de laatste plaat van Depeche Mode, maar The Assassination Of Julius Caesar van Ulver is echt klassen beter. Er zijn vorige week heel veel platen verschenen, maar deze knappe plaat van de band uit Noorwegen mag echt niet ondersneeuwen. Erwin Zijleman


Een digitale versie van het album is voor een laag bedrag verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de band: https://ulver.bandcamp.com/album/the-assassination-of-julius-caesar. Hier is ook de rest van het fascinerende oeuvre van Ulver te beluisteren.