29 januari 2018

H.C. McEntire - Lionheart

H.C. (Heather) McEntire zal een enkeling kennen als de zangeres die zoveel indruk maakte op de drie platen van de alt-country band Mount Moriah (met name Miracle Temple uit 2013 is een prachtplaat) of nog eerder met de platen van het nog onbekendere Bellafea. 

Mount Moriah bestaat nog steeds, maar met Lionheart heeft H.C. McEntire eerst de soloplaat gemaakt die ze al zo lang wilde of zelfs moest maken. 

Heather McEntire is homoseksueel en dat wordt in het Zuiden van de Verenigde Staten nog lang niet door iedereen geaccepteerd (luister ook maar eens naar de twee platen van Julien Baker, waarop hetzelfde thema centraal staat). 

H.C. McEntire (ik blijf er bij het typen over struikelen) wilde de houding ten opzichte van homoseksualiteit in het oerconservatieve en diepreligieuze Zuiden van de Verenigde Staten al veel langer aan de kaak stellen, maar hier was moed voor nodig. Bevriende muzikanten als Angel Olsen en vooral muzikante en activiste Kathleen Hanna (met Bikini Kill een van de grondleggers van de Riot grrrl beweging) trokken Heather McEntire uiteindelijk over de streep met Lionheart als resultaat. 

In tekstueel opzicht trekt Lionheart hier en daar stevig van leer, maar in muzikaal opzicht strijkt de plaat geen moment tegen de haren in (al is het misschien een krachtig statement om op een protestplaat de muziek van het conservatieve deel van het land te omarmen). 

H.C. McEntire heeft namelijk een klassiek aandoende country(rock) plaat gemaakt, die herinnert aan de platen van onder andere Emmylou Harris en Linda Ronstadt uit de jaren 70 en die wat dichter bij in de tijd aansluit bij platen van onder andere Maria McKee (You Gotta Sin To Get Saved) en Tift Merritt. 

De muzikale basis wordt gelegd door leden van haar band en de van Megafaun bekende Phil Cook (die de afgelopen jaren op verrassend veel sterke rootsplaten opduikt) en het is een opvallend fraaie muzikale basis. Lionheart sluit zoals gezegd aan bij de countryrock uit de jaren 70, maar de muzikanten op de plaat hebben ook een wat donkere ondertoon toegevoegd, wat de muziek van H.C. McEntire iets bezwerends geeft. 

In vocaal opzicht krijgt de Amerikaanse muzikante, die zelf ook dit keer weer de sterren van de hemel zingt, steun van onder andere Amy Ray, Kathleen Hanna, Tift Merritt en Angel Olsen, wat zo nu en dan hemeltergend mooie harmonieën oplevert.  

Countryrock staat zoals gezegd centraal op Lionheart, maar Heather McEntire blijft een kind van het diepe Zuiden van de Verenigde Staten, waardoor ook invloeden uit de soul en gospel nooit ver weg zijn. 

Lionheart is een plaat waarbij het bijzonder lekker wegdromen is en die betovert door de fraaie klanken en de werkelijk geweldige zang, maar vergeet ook de boodschap van H.C. McEntire niet, daar was het haar immers allemaal om te doen. Erwin Zijleman

Lionheart van H.C. McEntire is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://hcmcentire.bandcamp.com/album/lionheart.