12 januari 2018

The Bullfight - Whisper In The Dark For Me: A Live Livingroom Recording

In de jaren 70 was het de kroon op het werk van een band, maar het live-album heeft de afgelopen decennia veel van zijn glans verloren. 

Het is ook wel logisch, want waar het (dubbele) live-album in de jaren 70 naast schaarse concerten de enige manier was om de muzikale helden live aan het werk te horen, staan live registraties nu al op YouTube voor je goed en wel thuis bent na een concert. 

Live albums vallen daarom tegenwoordig meestal in de categorie achterhaald en overbodig en mede daarom heb ik Whisper In The Dark For Me van The Bullfight een tijd laten liggen. 

Het is zonde, want Whisper In The Dark For Me van The Bullfight is zeker geen standaard live-album. De ondertitel van de plaat luidt A Live Livingroom Recording en dat is precies wat het is. 

Waar een band er in grote arena’s opgenomen live-albums nog makkelijk een schepje bovenop kan doen, is het spelen in een woonkamer een hele andere discipline. Het is een discipline waar singer-songwriters over het algemeen aardig mee uit de voeten kunnen, maar het leek me op voorhand niets voor een band als The Bullfight. 

De Rotterdamse band maakte de afgelopen jaren een aantal hele bijzondere platen en het zijn platen die een belangrijk deel van hun kracht ontlenen aan de intensiteit en dynamiek van het geluid van de band en aan de vooral donkere tinten die de Rotterdamse band in haar muziek verwerkt. Probeer dat maar eens tussen de schuifdeuren van een woonkamer te vertolken; het leek me op voorhand een weinig kansrijke missie. 

Ik heb The Bullfight de afgelopen jaren meerdere malen het best bewaarde geheim uit de Nederlandse popmuziek genoemd en ook met Whisper In The Dark For Me weet de band me weer te verbazen. 

Voor het woonkamer concert van The Bullfight werden de songs van prachtplaten als One Was A Snake (2006), Stranger Than The Night (2010), La Chasse (2015) en Shame, Guilt, Deception (2017) voorzien van meer ingetogen arrangementen, waarin de strijkers dit keer de gitaren domineren. 

De instrumentatie op Whisper In The Dark For Me is stemmig, maar nog altijd licht explosief, waardoor The Bullfight de spanning en dynamiek in haar muziek heeft weten te behouden. De meeste dynamiek en intensiteit komt in de Haagse woonkamer echter uit de stem van Nick Verhoeven. 

Het is een stem waar je in eerste instantie aan moet wennen, maar na enige gewenning is de combinatie van met name Nick Cave en Stuart Staples (Tindersticks) een hele bijzondere. Nick Verhoeven gooit tussen de schuifdeuren zijn ziel en zaligheid in zijn vocalen, wat prachtig combineert met de uiterst subtiele instrumentatie. 

Ook in muzikaal opzicht hoor ik raakvlakken met de muziek van Nick Cave en Tindersticks, maar ook de namen van mijn persoonlijke held Gavin Friday en een aantal gedaanten van Howe Gelb (Giant Sand, OP8) moeten worden genoemd. 

Ik ben de afgelopen jaren zeer gehecht geraakt aan de prachtige songs op de platen van The Bullfight, waardoor Whisper In The Dark For Me enerzijds een feest van herkenning is, terwijl de Rotterdamse band anderzijds een aantal gloednieuwe songs heeft gecreëerd door het roer flink om te gooien in de arrangementen. 

Whisper In The Dark For Me leek me op voorhand wat overbodig, maar wat is het een mooie en bijzondere plaat geworden. De prachtsongs van The Bullfight verdienen wat mij betreft een tocht langs talloze Nederlandse woonkamers, maar als dat er niet in zit is deze hele bijzondere live-registratie een waardig alternatief. Indrukwekkende plaat. Erwin Zijleman

De platen van The Bullfight kunnen ook worden verkregen via het label van de band: http://brandyalexander.nl/index.php/bar-shop.