12 april 2018

Ciara Sidine - Unbroken Line

Al weer bijna zes jaar geleden pikte ik min of meer bij toeval Shadow Road Shining van de Ierse singer-songwriter Ciara Sidine op. 

Gezien haar afkomst verwachte ik folk met Keltische invloeden, en daar ben ik niet heel gek op, maar de singer-songwriter uit Dublin verraste met vooral door Amerikaanse rootsmuziek beïnvloede songs en imponeerde met een stem die vrijwel continu garant stond voor kippenvel. 

Shadow Road Shining vergeleek ik uiteindelijk met You Gotta Sin To Get Saved van Maria McKee uit 1993 en dat doe ik niet snel. De beste plaat van Maria McKee behoort immers tot mijn favoriete platen aller tijden en zit in het koffertje dat klaar staat wanneer verbanning naar een onbewoond eiland een feit is. 

Vorig jaar verscheen een nieuwe plaat van Ciara Sidine, maar die plaat bleef helaas op de stapel liggen. Ik was kennelijk vergeten hoeveel indruk haar vorige plaat had gemaakt, wat deels te maken heeft met het absurde aanbod waarmee ik iedere week weer wordt overspoeld. 

Ciara Sidine is dezer dagen in Nederland voor een aantal concerten en daarom heb ik Unbroken Line eindelijk maar eens in de cd-speler gestopt. De singer-songwriter had vervolgens niet veel tijd nodig om een (voorlopig) onuitwisbare indruk te maken. 

Ook op Unbroken Line laat Ciara Sidine zich vooral beïnvloeden door de Amerikaanse rootsmuziek, al verstopt ze ook stiekem wat Keltische invloeden in haar muziek. Vergeleken met de vorige plaat bestrijkt Unbroken Line binnen de Amerikaanse rootsmuziek een veel  breder palet. 

De Ierse singer-songwriter gaat nog altijd vol passie aan de haal met invloeden uit de folk en country, maar kan ook uitstekend uit de voeten met invloeden uit de blues, jazz en rock ’n roll. 

De nieuwe plaat van Ciara Sidine is hierdoor een lekker gevarieerde plaat en het is een plaat vol muzikaal vuurwerk. De competent spelende muzikanten zorgen voor een heerlijke basis, waarin meerdere instrumenten de hoofdrol opeisen. 

Het meeste vuurwerk komt ook dit keer echter van Ciara Sidine, die nog veel beter zingt dan op haar vorige plaat en imponeert op een wijze die alleen de grootste rootszangeressen gegeven is. Maria McKee en de beste plaat van deze helaas wat uit beeld geraakte zangeres is nog altijd belangrijk vergelijkingsmateriaal en een groter compliment kan ik Ciara Sidine niet maken. 

Haar vorige plaat ben ik op een gegeven moment weer vergeten, maar Unbroken Line hou ik stevig vast. Een bijzonder indrukwekkende plaat van een zangeres die ook op het podium diepe indruk schijnt te maken. Ga dat zien ! Erwin Zijleman

Ciara Sidine staat  vanaf vanavond op de Nederlandse podia:
12 apr Middelburg - De Spot
13 apr Zwolle - Hedon
14 apr Amsterdam -  Paradiso
15 apr Den Haag - Paard van Troje
17 apr Utrecht - Tivoli/Vredenburg